Skip to content
Artykuły

Organizacja, która docenia! Czyli Pozytywny Potencjał Organizacji (PPO)

Struktura organizacyjna, organizacja stanowisk pracy, zarządzanie personelem – to tylko niektóre aspekty, do których przywiązuje się szczególną wagę w organizacjach. Wszystko w celu utrzymania konkurencyjności firmy. Jednak w tych wszystkich działaniach często pomijana jest jedna z najważniejszych kwestii – potencjał pracowników. Na czym polega Pozytywny Potencjał Organizacji i jak go realnie wykorzystać?

Organizacja pozytywna

Pozytywny Potencjał Organizacji jest dość nowym nurtem w zarządzaniu. Został „sformalizowany” w 2002 r., kiedy przy Uniwersytecie Michigan powołano Center for Positive Organizational Scholarship. Dwa lata później „Harvard Businnes Review” wskazało Pozytywny Potencjał Organizacji jako przełomowy i rewolucyjny nurt w zarządzaniu organizacją[i]. Mnie ta teoria zainteresowała szczególnie dzięki studiom na kierunku Psychologia pozytywna w organizacji, które właśnie zaczęłam.

Co takiego wyjątkowego jest w Pozytywnym Potencjale Organizacji? Jak dla mnie to, co jako certyfikowany Coach Gallupa cenię najbardziej: analiza i docenianie pozytywnych aspektów organizacji, które dotyczą zarówno pozytywnych cech samych pracowników, jak także mających pozytywny charakter procesów zachodzących w organizacji i przekładających się na wyniki firmy. Szczęście, doskonałość, witalność czy rozkwit – te zagadnienia (w kontekście potencjału pracowników) są w centrum uwagi tej teorii. Najważniejszymi procesami w organizacji są zaś te, które prowadzą do tworzenia i wzmacniania twórczego potencjału pracowników[ii]. Jednym słowem: Pozytywny Potencjał Organizacji to organizacja, w której ważne są: potencjał, mocne strony, dążenie do rozwoju. Jak dla mnie środowisko idealne dla pracownika, któremu zależy na zawodowym spełnieniu oraz wykorzystaniu posiadanych talentów.

 

Pracownik w centrum organizacji

Organizacje, szczególnie duże, międzynarodowe firmy czy rozbudowane korporacje, często są utożsamiane z rozbudowanymi mechanizmami, w których pracownicy są jedynie niewielkimi trybikami tworzącymi organizacyjną całość. To, co mnie ujmuje w koncepcji Pozytywnego Potencjału Organizacji, to zwrócenie uwagi organizacji na pracownika. W tym przypadku każdy pracownik jest istotnym elementem organizacji, a nie jedynie jednym z wielu trybików. Co więcej, to właśnie zachowanie pracowników ma kluczowe znaczenie w osiągnięciu przez całą organizację sukcesu lub poniesieniu porażki. Dlatego tak istotny jest dobór personelu wg wspólnie wyznawanych wartości oraz odpowiedniego potencjału. Tym bardziej, że zachowana pracowników bezpośrednio rzutują na pozostałe zasoby organizacji[iii].. Proces ten zaś jest dwustronny: pracownik zapewnia firmie odpowiedni potencjał, organizacja zaś jemu właściwe warunki do rozwoju i wykorzystania mocnych stron. Pozytywny Potencjał Organizacji to nie tylko potencjał wnoszony przez pracowników, ale także potencjał samej organizacji do jego odpowiedniego wykorzystania.

 

Pozytywny potencjał organizacji jako czynnik warunkujący prorozwojowe zachowania pracowników i rozwój organizacji

 

Źródło: Pozytywny Potencjał Organizacji. Wstęp do użytecznej teorii zarządzania.  – praca zbiorowa pod red. M.J. Stankiewicza. Wyd. „Dom Organizatora”. Toruń 2010, s. 47.

 

Zasoby Pozytywnego Potencjału Organizacji

Skoro Pozytywny Potencjał Organizacji przywiązuje tak kluczową wagę do potencjału, to czy struktura i zasoby tego rodzaju organizacji różnią się od przedsiębiorstw zarządzanych w sposób tradycyjny? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, chociażby z tego względu, że w Pozytywny Potencjał Organizacji – jak każda organizacja – musi posiadać odpowiednią strukturę umożliwiającą funkcjonowanie. W przypadku Pozytywnego Potencjału Organizacji badacze tematu podzielili zasoby organizacji na materialne (dotyczące bezpośrednio fizycznej organizacji firmy) i niematerialne (dotyczący m.in. strategii, organizacji, przywództwa) zasoby.
Źródło: opracowanie własne w oparciu o Pozytywny Potencjał Organizacji. Wstęp do użytecznej teorii zarządzania.  – praca zbiorowa pod red. M.J. Stankiewicza. Wyd. „Dom Organizatora”. Toruń 2010, s. 48-49.

Przywódca a Pozytywny Potencjał Organizacji

Jak w każdej organizacji, tak też w tej doceniającej szeroko rozumiany potencjał, istotną kwestią jest odpowiednie przywództwo. Umiejętne zarządzanie zasobami ludzkimi jest uzupełnieniem właściwych warunków do rozwoju i wykorzystania pracowniczych talentów. I chociaż określenie właściwych wzorców zarządzania w ramach Pozytywnego Potencjału Organizacji nie jest wcale proste, badacze podjęli taką próbę.

Jakie cechy zatem powinien posiadać przywódca w Pozytywnym Potencjale Organizacji? Jako najważniejsze wskazano:

  1. Zdolność do wybiegania w przyszłość;
  2. Szerokie horyzonty;
  3. Determinacja;
  4. Wzbudzanie zaufania;
  5. Odpowiedzialność;
  6. Zdolność do wywierania wpływu;
  7. Zdolność do inspirowana innych;
  8. Empatia;
  9. Odwaga[iv].

Patrząc na powyższe cechy przywódcy w Pozytywnym Potencjale Organizacji, chcę zwrócić Twoją uwagę na jedno: przeplatanie się empatii i otwarcia zarówno na drugiego człowieka, jak też na nowe rozwiązania z budowaniem autorytetu przywódcy (nie mylić z autorytaryzmem!). Lider w tym przypadku wskazuje kierunek działania, jest zdeterminowany w działaniu swoim i swojego zespołu, ponosi odpowiedzialność za swoje decyzje oraz działanie pracowników. Z drugiej strony staje się partnerem dla swoich podwładnych, który dąży do stworzenia jak najlepszych warunków do rozwoju ich potencjału. Przywódca jest członkiem zespołu, który wspólnie z nim – poprzez maksymalne wykorzystanie talentów każdego z członków – dąży do realizacji celów organizacji. Przywództwo w Pozytywnym Potencjale Organizacji to nie autorytarne wyznaczanie celów i kontrolowanie, lecz współpraca z wykorzystaniem posiadanych zasobów.

A jak Tobie podoba się teoria Pozytywnego Potencjału Organizacji? Czy Twoim zdaniem ma szansę na stałe wpisać się w system zarządzania w polskich firmach? Który z aspektów Pozytywnego Potencjału Organizacji jest dla Ciebie najważniejszy? A może masz szczęście pracować w tego rodzaju organizacji?

 

[i] Pozytywny Potencjał Organizacji. Wstęp do użytecznej teorii zarządzania.  – praca zbiorowa pod red. M.J. Stankiewicza. Wyd. „Dom Organizatora”. Toruń 2010, s. 37.

[ii] Ibidem, s. 38.

[iii] Ibidem, s. 45.

[iv] Ibidem, s. 51.

 

 

Zapisz się do newslettera i otrzymaj darmowy Raport Future 2025

Chcesz otrzymać raport o rynku pracy i zawodach przyszłości?
Dołącz do ponad 7108 subskrybentów mojego newslettera – otrzymasz go bezpłatnie!

W comiesięcznym newsletterze będziesz otrzymywać m.in. informacje związane z rynkiem pracy przyszłości, o moich nowych publikacjach w mediach czy na blogu. A także promocjach na akredytowane kursy czy produkty w moim sklepie.
I jak u mnie także dużo inspiracji.

Picture of Kasia Syrówka

Kasia Syrówka

W ciągu swojego życia pracowałam chyba w każdym zawodzie, mam za sobą ogromne sukcesy i spektakularne porażki. W końcu postanowiłam, aby moje doświadczenia (z czasem poparte prestiżowymi certyfikacjami) przełożyć na pomoc innym. Od 12 lat zajmuję się rozwojem zawodowym swoich klientów. Czasem też piszę na blogu dzieląc się wskazówkami.

Brak komentarzy, bądź pierwszy!


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Raport Future
za 0 zł!

Rekomendowane wpisy

Artykuły

Znasz to uczucie, gdy masz ważny projekt do wykonania, ale zamiast nad nim pracować, znajdujesz setki innych zajęć? To klasyczne

Artykuły

Jeszcze kilka miesięcy temu, to praca szukała człowieka. Dziś sytuacja na rynku pracy wygląda zupełnie inaczej. Od czego zacząć i

Artykuły

Talenty to nie tylko zdolności artystyczne – według metodologii Gallupa każdy z nas ma ich aż 34. Pięć najsilniejszych wyznacza

Co daje raport od Syrówki?

Oferuję Ci przede wszystkim raport w języku polskim, co eliminuje przekłamania dotyczące właściwego tłumaczenia opisów talentów z j. angielskiego. A tylko rzeczywiste zrozumienie znaczenia talentów pozwoli Ci właściwie nad nimi pracować w przyszłości.

Ponadto w moim raporcie znajdziesz inne cenne wskazówki, których nie znajdziesz w raporcie anglojęzycznym, a które pozwolą Ci spojrzeć na swoje talenty z kilku płaszczyzn.

Cechy charakterystyczne danego talentu, szanse jakie ze sobą niesie, ograniczenia, które mogą się pojawić – tylko tak obszerna wiedza pozwoli Ci początkowo odkrywać i obserwować swój talent, aby z czasem zacząć rozumieć mechanizmy, jakie nim kierują oraz – co ważniejsze – samodzielnie sterować tymi mechanizmami.

Co daje raport z Instytutu?

Raport, jaki otrzymasz z Instytutu Gallupa po wykonaniu testu, to merytoryczny wstęp do wyjaśnienia znaczenia Twoich talentów. Co ważne, raport jest w wersji anglojęzycznej, co znacznie może utrudnić właściwe zrozumienie znaczenia poszczególnych talentów. Raport z Instytutu Gallupa traktowałabym jako pierwszą wskazówkę do dalszej pracy z talentami.

Co zrobić, kiedy nie mamy talentów z jakiejś domeny?

Idealny rozkład talentów wg domen nie istnieje. To, że nie masz żadnego ze swoich dominujących talentów w danej domenie wcale nie wpływa to negatywnie na Twój potencjał. Im więcej talentów w danej domenie, tym łatwiejsze nimi zarządzanie w ramach konkretnej grupy talentów.

Poza tym warto powtarzać test Gallupa co kilka lat, gdyż w oparciu o życiowe i zawodowe doświadczenia konfiguracja dominujących talentów może ulec zmianie, a tym samym ich przynależność do konkretnych domen.

Talenty w cieniu i blasku

Znając swoje talenty i umiejąc nimi zarządzać, jest się w stanie wykorzystać w stu procentach potencjał jaki niosą. Na tym właśnie polega talent w blasku – „wyciskasz” maximum z możliwości, jakie Ci daje.

Jednak jest też druga strona medalu – dany talent może nieść ze sobą mocne ograniczenia. Jeśli nie będziesz potrafił im zaradzić i ich przetransformować na właściwe działanie, wówczas Twój talent będzie w cieniu.

Co to są 4 domeny?

Założeniem prowadzącym do opracowania testu Gallupa było stwierdzenie, że każdy człowiek ma zespół 34 naturalnych talentów (wrodzonych lub nabytych – poprzez wychowanie, edukację lub kontakty – sposobów myślenia, odczuwania i reagowania), które zostały zgrupowane w czterech domenach: “Realizowanie”, “Wpływanie”, “Budowanie relacji” i “Myślenie strategiczne”.

Domena REALIZOWANIE – ta grupa talentów to cechy, które popychają do realizacji zadań, kończenia tego, co się rozpoczęło. Sprawiają, że projekty czy cele posuwają się do przodu. Dzięki tej grupie talentów rzeczy po prostu się dzieją. Osoby z tymi talentami dobrze czują się tam, gdzie wymagane jest działanie, naprawienie, osiąganie czy organizacja czegoś. Motywują się do wykonywania tego, co jest zaplanowane. Najlepiej czują się tam, gdzie trzeba wykazać się działaniem. Sprawnie przekuwają koncepcje na rzeczywistość.
Mówiąc wprost: są sprawczy. „Działaczy” motywują akcja i jej efekt.
Niezależnie od wybranej dyscypliny zawodowej, ich środowisko pracy powinno dostarczać okazji do wykazania się w działaniu.

Domena WPŁYWANIE – ta grupa talentów zawiera cechy, które pomagają w komunikacji, przekazywaniu pomysłów lub przekonywaniu innych do działania.
Osoby obdarzone tymi cechami wiedzą, jak mówić i sprawić, żeby ludzie słuchali. Mają w sobie to charyzmatyczne „coś”, co sprawia, że wywierają wpływ na decyzje i działanie innych ludzi. Pomarańczowe talenty (ten kolor przypisał im Gallup) są pożądane w zawodach, w których sukces zależy od wpływu, jaki wywiera się na innych (np. przedsiębiorcy, przywódcy, liderzy, mówcy, politycy, sprzedawcy).
Talenty z domeny Wpływanie są obarczone dużą odpowiedzialnością, o której nie powinno się zapominać.

Domena BUDOWANIE RELACJI – ta grupa to talenty, które pomagają w budowaniu i podtrzymywaniu relacji z innymi ludźmi. Osoby z „niebieskimi” talentami mają zdolność spajania zespołów, rozumienia drugiego człowieka i tworzenia silnych więzi pomiędzy ludźmi. Łączą zespoły niewidzialną więzią relacji.
Niczym ryba bez wody, tak osoba mająca talenty w tej grupie talentów, źle się czuje bez ludzi. Mówiąc wprost: nie potrafi pracować i funkcjonować bez ludzi wokół siebie. Kontakt z drugim człowiekiem daje jej energię. Ludzie ja inspirują.
W domenie Budowanie relacji są talenty, które aktywizują się najbardziej „dzięki” i „dla” ludzi. Talenty relacyjne są mocno intuicyjne, sporo w nich emocji. Dla ich posiadaczy wiedza nie jest wystarczająca do podejmowania decyzji. Oprócz tego, muszą oni odczuwać, że ich decyzja jest właściwa.

Domena MYŚLENIE STRATEGICZNE – ta grupa talentów to cechy, które pomagają podejmować decyzje. To one są odpowiedzialne za zbieranie i przetwarzanie informacji.
Absorbują i analizują informacje po to, aby podejmować lepsze decyzje. Pomagają innym rozważyć, co może się wydarzyć.
Do domeny Myślenie strategiczne należą te talenty, które wymagają wzmożonej aktywności umysłowej. Potrafią połączyć elementy, które z pozoru są nie do połączenia i stworzyć z nich coś, co nie tylko jest ciekawe i unikatowe, ale także działa.
Osoby bogato obdarzone tymi talentami nazywam „pięknymi umysłami”, ponieważ świat, jaki tworzą we własnym umyśle, jest równie bogaty i barwny (a czasem i bardziej) niż ten rzeczywisty. Dlatego też talenty z tej domeny sprawdzą się wśród m.in. artystów, twórców, uczonych, projektantów, strategów, liderów, ale także we wszystkich zawodach, które wymagają wzmożonej aktywności umysłowej oraz w tych, które gwarantują nieograniczone możliwości rozwoju i spełnienia kreatywnego.

Dlaczego badanie SF?

Test talentów Instytutu Gallupa – Clifton StrengthsFinder – mierzy obecność 34 cech zwanych talentami. Talenty są naturalnymi wzorcami myślenia, odczuwania oraz zachowania, w naturalny sposób wskazującymi pewien odbiór i przetwarzanie rzeczywistości, a tym samym osiągnięć na pewnych polach. Najsilniejsze, najbardziej dominujące talenty danej osoby mają największy wpływ na jej zachowanie i osiągnięcia.

Słynny test StrengthsFinder wykorzystujemy nie tylko po to, by wskazać istniejące talenty, ale też je zrozumieć i właściwie wykorzystać w przyszłości.

Test Gallupa pozwala każdemu odnaleźć odpowiedź na pytania: „W czym jestem dobry?”, „Jakie mam ukryte zdolności?”. Dzięki temu możesz odkryć swoje naturalne predyspozycje i skupić się na ich rozwijaniu. Szlifując swoje wrodzone zdolności, osiągniesz znacznie lepsze wyniki niż wtedy, kiedy próbujesz nauczyć się czegoś, co Ci zwyczajnie nie wychodzi!

O instytucie gallupa

Instytut Gallupa to najstarszy na świecie instytut badania opinii społecznej. Został założony w 1935 r. przez George`a Gallupa. Swoją popularność zdobył głownie dzięki testowi Gallupa – narzędziu o nazwie CliftonStrenghtsFinder, które zostało opracowane przez Donalda Cliftona i Marcusa Buckinghama. To psychometryczne narzędzie badawcze ma na celu skupienie informacji niezbędnych do osiągnięcia doskonałości w różnorodnych rolach zawodowych. Test Gallupa jest uważany za jeden z najbardziej rzetelnych i trafnych testów psychologicznych.

Instytut Gallupa nieustannie szerzy świadomość na temat talentów Gallupa. Stale monitoruje sytuację zawodową w ujęciu globalnym, dostarcza wiele materiałów pomocnych w rozwoju talentów, organizuje warsztaty i szkolenia dla kadr menedżerskich. Instytut prowadzi również certyfikację dla coachów chcących się specjalizować w rozwoju talentów Gallupa.